تکنیک فراتر از واقعیت یا تکنیک Submodalities

تکنیکهای ان ال پی

موارد استفاده از این تکنیک در از بین بردن ترس ها و خاطرات منفی است. از شدت درد و بیماری می کاهد حتی اگر درست به کار گرفته شود می تواند بیماری را ریشه کن کند.

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که ذهن ، چگونه موضوعات مختلف را ثبت و ضبط می کند؟ به روش پردازش اطلاعات در مغز فکر کرده اید؟به این موضوع اندیشیده اید که چگونه می توانیم یک خاطره را به یاد آوریم؟ و این که چگونه یک خاطره می تواند حالمان را دگرگون نماید؟

به طور کلی هر خاطره از دو بخش تشکیل شده است.بخش اول، محتوای آن خاطره است . محتوا یعنی اتفاقاتی که در آن خاطره رخ داده، اشخاصی که حضور داشته اند، مکانی که در آن ، خاطره مورد نظر اتفاق افتاده ، اشیاء موجود و … وبخش دوم که به آن ساختار خاطره می گوییم.

در NLP (برنامه ریزی عصبی –کلامی) به این بخش ساختاری توجه ویژه ای شده است و در حقیقت برای ایجاد تغییرات احساسی و عاطفی ، روی این بخش، عملیات تغییر صورت می گیرد. به این قسمت اصطلاحا Submodalities یا کیفیت های فرعی گفته می شود.

در این روش اگر بتوانیم برداشتی که از واقعیتها داریم را تغییر دهیم می توانیم احساسات بهتری را تجربه کنیم. هر یک از ما در مقابل مسائل مختلف رفتارها و عکس العمل های خاصی را نشان می دهیم و در مورد این مسائل یک سیستم معرف مخصوص به خود را داریم که در قالب یک تصویر در ذهن ما شکل می گیرد. این تصاویر ذهنی همان واقعیت ها هستند و عواملی که درون تصویرمان وجود دارند کیفیات وقایع هستند.

کلید این تکنیک تغییر معکوس در تصاویر ذهنی است. با تغییر در تصاویر ذهنی است که تغییر در احساس صورت می گیرد و در نهایت سبب تغییر رفتار مان می شود.

توجه باید از طریق هر سه کا نال ارتباطی کیفیات فرعی حواس را تغییر دهیم. یعنی هر سه حس , بینایی و شنوایی و لامسه باید در گیر شود.

حس بینایی visual

این که انداره تصویر چگونه است؟ بزرگ/ کوچک . فاصله تصویر چگونه است؟ دور/ نزدیک . وضوح تصویر چگونه است؟ شفاف/کدر. تصویر چند بعدی است؟ دو بعدی/ سه بعدی. حرکت تصوی چگونه است؟ متحرک / ثابت .سرعت حرکت تصویر چگونه است؟ تند/کند. رنگ تصویر چگونه است؟رنگی/ سیاه سفید . تصویرخود احساس است یادگر احساس. تصویر قابدا است یا بدون قاب. به این سوالات باید پاسخ داده شود.

مثلا اگر تصویر ذهنی مان بزرگ بود باید کوچکش کنیم. و ببینیم که حسمان بهتر شده یا نه. توجه اگر حس خوبی به ان تغییر نداشتیم باید تصویر را به حالت قبلی اش برگردانیم و بعد به سراغ سوال دوم میرویم وتا اخر این کار را ادامه می دهیم . حال به سراغ تغییر در حس شنوایی می رویم

حس شنوایی audio

این که صداهایی که در ذهن می شنویم چگونه است؟

صدا بلند/ آهسته. صدا دور/ نزدیک. لحن صدا خشن/ عادی. ریتم صدا تند/کند.صدا منقطع/ پیاپی. صدا استریو/ منو.

با پاسخ گویی به هر سوال و تغییر در کیفیت ان می توانیم حس مان را بهتر کنیم. توجه همواره بعد از هر تغییر دقت کنیم که ایا حس مان بهتر شده یا نه. اگر بهتر نشده بود به حالت اولش برمی گردانیم.

حس لامسه kinesthetic

این که حس مان نسبت به ان خاطره چگونه است؟در کل با احساسات و یا بل لمس اشیائ رابطه دارد.

با لمس کردن ذهنی ان موضوع باید بگوییم زبر/نرم. سبک/ سنگین. گرم/سرد. قوی /ضعیف. مکان حس کجای بدن است؟ فشارش زیاد/کم.

بار دیگر یاداوری میکنم پس از تغییر در هر حسی باید دقت کنبم که حسمان بهتر شده یا نه؟ اگر حس بهتر شده بود به سراغ تغییر بعدی می رویم ولی اگر حس مان بهتر نشده بودتصویر را به همان حالت قبلی بر می گردانیم و بعد سراغ تغییر دیگر می رویم.

.

برای روشن شدن موضوع، از شما می خواهم که همین حالا به یکی از خاطرات خوب خود فکر کنید … حال به دقت به آنچه دیده بودید، آنچه شنیده بودید و آنچه حس کرده بودید توجه کنید…و به سوالات من پاسخ گویید..توجه کنید که تصویر این خاطره را در چه فاصله ای از خودتان می بینید؟…به من بگویید که آیا تصویری که می بینید به صورت یک فیلم است یا یک عکس ثابت؟ آیا رنگی است یا سیاه و سفید؟آیا آن را از دریچه چشمان خودتان می بینید و یا اینکه گویی از شما فیلمی تهیه کرده اند و به آن نگاه می کنید؟آن را در کجای صفحه ذهنتان می بینید؟به صداها دقت کنید….آیا صداها را از هر دو گوش می شنوید یا از یکی از گوش ها ؟ آیا صداها اکو دارد؟ آیا کندتر و یا تند تر از حالت معمول ادا می شود؟ آیا حس خاصی در قسمتی از بدن خود دارید؟ بوی خاصی به مشامتان می رسد؟ ویا طعمی به دهانتان می آید؟

اینها همان چیزی است که در قالب ساختار ، در موردش صحبت می شود.ما در NLP صرفا با تغییر همین پارامتر ها به تغییرات احساسی جالبی می رسیم.

در حقیقت هر بار یک محرک درونی ( تصاویر یا گفتگوهای ذهنی ) یا یک محرک بیرونی( دیدن چهره یک فرد، نگاه کردن به یک عکس، بوییدن یک عطر، گوش دادن به یک موسیقی خاص) ما را به فضای یک خاطره ارجاع می نماید.

در NLP ما قادریم فیلم مذکور را همچون یک کارگردان و تدوینگر ، از نو تدوین کنیم و با اعمال تغییرات مختلف در ساختار فیلم ، بار احساسی متفاوتی به آن بدهیم و پس از آن هر بار که محرک ، دکمه نمایش فیلم را فشرد ، فیلم جدیدی با احساسی متفاوت به نمایش در آید.

تصور کنید که شما تدوین گر تلویزیونی هستید. حال یک فیلم ترسناک برای اعمال تغییرات اساسی به شما داده می شود. کافی است شما با نرم افزارهایی که در اختیار دارید نور صحنه های تاریک فیلم را بیشتر و بیشتر کنید، چهره های ترسناک را به چهره های دلقک گونه تبدیل کنید و موسیقی ترس آور فیلم را با موسیقی خنده دار و کمدی جایگزین نمایید. … چه اتفاقی روی می دهد؟ آیا می توان آن فیلم را در گروه فیلم های ترسناک طبقه بندی کرد؟! بدون شک دیگر این فیلم نه تنها باعث ترسیدن تماشاگر نمی شود، بلکه باعث خنده نیز می گردد.

خبرخوب این است که شما با تکنیک ها و روشهای NLP می توانید همین فرایند را روی ساختار خاطرات ناراحت کننده خود پیاده سازی نموده و آن را از گروه خاطرات ر نج آور به گروه خاطرات آموزنده ! منتقل نمایید.

از شما می خواهم پس از اینکه یک دور این متن را خواندید به یک خاطره ناراحت کننده فکر کنید…. به احساس ناراحتی خود توجه کرده و با آن نمره ای از 0 تا 10 بدهید ( با این فرض که نمره 10 بالاترین میزان ناراحتی را نشان می دهد) سپس به فاصله تصویر خاطره از خودتان توجه کنید و آن را 10 متر از خود دور کنید. حال روی فیلمی که از خاطره خود می بینید یک موسیقی خنده دار و کمدی (مثلا موسیقی پت ومت) بگذارید. چهره ها را دستکاری کنید و جنبه خنده دار به آن بدهید. مثلا موهایی به رنگ آبی ، بینی خنده دار و قرمز، دندانهای خرگوشی ، لباس دلقکی … خلاقیت به خرج دهید و هرگونه تغیییری که به ذهنتان می رسد اعمال کنید….حال صدای افرادی که در خاطره شما وجود دارند را با صدای کمدین های معروف( مثلا جری لوئیس ، نورمن، لورل و هاردی) جایگزین کنید..آیا احساستان تغییر کرد ؟ آیا دارید به این تصویر می خندید؟ از معیار 0 تا 10 چه نمره ای به آن می دهید؟

اگر لازم بود باز هم تغییرات بیشتری اعمال کنید تا به حالتی برسید که دیگر احساس ناراحتی نداشته باشید. در پایان هم در یک لحظه ، گویی تلویزیون را خاموش کرده اید ، خیلی سریع تصویر را محو کنید و چشمان خود را باز کنید… حال یک بار دیگر به همان خاطره فکر کنید…این بار عدد ناراحتی شما از 0 تا 10 چند است؟

معمولا وقتی این تکنیک را در کارگاه ها استفاده می کنیم، افراد برای اولین بار است که به این تجربه جالب دست پیدا می کنند که می توانند ساختار خاطرات خود را بشناسند و حتی قدرت کنترل آن را داشته باشند و اکثر شرکت کنندگان ، تا قبل از این تمرین نمی دانستند که به عنوان مثال، هر خاطره ای در فاصله خاصی دیده می شود و یا اینکه بعضی از خاطراتشان را رنگی و بعضی از آنها را سیاه وسفید می بینند و یا این موضوع که کم و زیاد کردن صداها می تواند در احساسشان تغییر ایجاد کند.

به هر حال استفاده از کیفیت های فرعی ، پایه و اساس بسیاری از تکنیک های NLP، از جمله تکیه گاه ذهنی(Anchoring)، حلقه اعلی (Circle of excellence) و جایگزینی (Swish) می باشد.

تهیه و تدوین : فاریا دوستی عضو انجمن ان ال پی ایران

Share
One response... add one

داداش این تکنیک آن را کامل هست نه فراتر از واقعیت

[پاسخ]

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *